Osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz podmioty gospodarcze odprowadzające podatek dochodowy od osób prawnych mogą opłacać zaliczki na podatek dochodowy w formie uproszczonej. Z formy uproszczonej mogą korzystać osoby prowadzące działalność gospodarczą opodatkowani według skali podatkowej lub podatkiem liniowym Podatek opłaca się w zaliczkach miesięcznych, nie można ich opłacać co kwartał. Zaliczki uproszczone odprowadzane są do urzędu skarbowego do 20 dnia każdego miesiąca. Z tej formy opłacania zaliczek nie mogą jednak skorzystać podatnicy, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy.

Podatnicy opodatkowani podatkiem CIT i PIT, którzy po raz pierwszy zamierzają wybrać opłacanie zaliczek w formie uproszczonej muszą o tym zawiadomić pisemnie właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych muszą zrobić to do 20 lutego roku podatkowego, a podatnicy podatku od osób prawnych w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Złożone zawiadomienie   dotyczy również lat następnych.

Podstawą wpłaty zaliczki dla podatników podatku CIT jest kwota zaliczki w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu CIT, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeśli w tym zeznaniu nie wykazali podatku należnego, wówczas mogą wpłacać ww. zaliczki w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania podatkowego złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeśli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, to nie mogą opłacać zaliczek w uproszczonej formie.

Podstawą wpłaty zaliczki dla podatników podatku PIT miesięczną zaliczkę w uproszczonej formie wpłacają w wysokości 1/12 kwoty obliczonej od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, wykazanego w zeznaniu złożonym: w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w ww. zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości niższej od kwoty powodującej obowiązek zapłaty podatku.

Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem lub na zasadach ogólnych odprowadzają podatek dochodowy  za okresy miesięczne, w terminach do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Natomiast zgodnie z przepisami prawa zapłata ryczałtu za grudzień podlega wpłacie w terminie złożenia zeznania PIT-28, czyli do 31 stycznia.

Zarówno osoby rozliczajace się na zasadach ogólnych jak i te rozliczające się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego mogą również zmienić formę opłacania podatku i opłacać podatek za okresy kwartalne. Aby jednak można było zastosować ten sposób opłacania podatków, należy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego złożyć pisemne zawiadomienie o wyborze tego sposobu, w terminie do 20 stycznia 2016 r. Zawiadomienia nie trzeba składać, jeżeli zostało złożone w latach ubiegłych, a podatnik zamierza kontynuować ten sposób opłacania podatków.

W 2016 r. wpłata podatku dochodowego kwartalnie powinna nastepować w następujących terminach:

• za I kwartał – do 20 kwietnia 2016 r.,
• za II kwartał – do 20 lipca 2016 r.,
• za III kwartał – do 20 października 2016 r.,
• za IV kwartał – do 31 stycznia 2017 r.

Obowiązujące przepisy prawa przewiduja, że osoba osoba fizyczna, która nieposiada polskiego obywatelstwa i jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą w Polsce może rozliczać podatek dochodowy na podstawie zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie ma przy tym znaczenia, czy osoba ta jest obywatelem kraju  Unii Europejskiej, czy innego państwa.

Prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce jest uregulowane ustawą o swobodzie działalności gospodarczej. W tej ustawie zostały wskazane osoby zagraniczne (w tym osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa polskiego), które mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak obywatele polscy.

Często podatnicy przychodzący do biura mówia, że urzad skarbowy wydał dla nich niekorzystne rozstrzygniecie, że interpretacja podatkowa jest niezgodna z prawem. Wprowadzona w prawie klauzula rozstrzygania wątpliwości co do treści przepisów podatkowych na korzyść podatnika jest wykorzystywana w przypadku, gdy w prawidłowo przeprowadzonej wykładni przepisów wystapia wątpliwosci. W przypadku zastosowania tej klauzuli korzyść zyskuje podatnik, który dzieki zastosowaniu rozwiazania optymalnego które on sam aprobuje a nawet sam wybiera. Do takiego podejścia w klauzuli rozstrzygania wątpliwosci na rzecz podatnika odniósł się w swojej ogólnej interpretacji Minister Finansów z dnia 29 grudnia 2015 r., nr PK4.8022.44.2015.

Niedające się usunąć wątpliwości w rozstrzyganiu sprawy co do treści przepisów prawa podatkowego mają być rozstrzygane na korzyść podatnika na warunkach określonych w ogólnej interpretacji.Klauzula moze być zastosowana w trakcie wydawania decyzji, postanowień czy indywidualnych interpretacji podatkowych. Jeśli w konkretnej sprawie znaczenie przepisu prawa budzi niedające się usunąć wątpliwości, należy wybrać rozwiązanie optymalne dla podatnika. Jeżeli można zastosować więcej niż jedną interpretację, a urzędnik skarbowy nie jest w stanie ustalić najlepszej, podatnik ma prawo wskazać wykładnię dla siebie najlepszą.

Minister Finansów wyjaśnił, że nowa klauzula dotyczy: podatników, płatników, inkasentów, następców prawnych, osób trzecich odpowiedzialnych za cudze daniny.

Za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności – mówi o tym art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą powstania przychodu jest zdarzenie, które nastąpiło najwcześniej.

W przypadku przychodów z działalności gospodarczej, które występują na przełomie roku – ustalenie przychodu w sposób podany powyżej ma również zastosowanie, ponieważ ustawa nie przewiduje wyjątków dla zdarzeń gospodarczych, które występują na przełomie roku.

Zaliczkę za grudzień 2015 r. należy ustalić bez uwzględniania spisu z natury na koniec 2015 r.

Jeśli podatnik nie sporządzał śródrocznych remanentów (miesięcznych) i ustalał dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki odejmując od przychodów koszty ujęte w księdze podatkowej, to ustalając dochód będący podstawą wyliczenia zaliczki za grudzień 2015 nie uwzględni różnicy remanentowej między spisem na dzień 1 stycznia 2015 r. i na dzień 31 grudnia 2015 r. Różnicę tę będzie jednak obowiązany  uwzględnić przy ustalaniu dochodu za rok 2015 w zeznaniu rocznym za 2015 r., składanym do urzędu skarbowego do 30 kwietnia 2016 roku.

Zgodnie z przepisami prawa zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dokonuje się na podstawie prawidłowych dowodów księgowych. Wynika to z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1037).  Zapisów dokonuje się na podstawie: faktur, faktur VAT RR, rachunków oraz dokumentów celnych, wystawionych zgodnie z odrębnymi przepisami. Podstawą zapisów mogą być również inne dowody księgowe, które zostały wymienione w rozporządzeniu.

Rozporządzenie mówi , że wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów mogą być udokumentowane paragonami lub dowodami kasowymi. W związku z tym,  podatnik może zewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów koszt zakupionego za granicą paliwa na podstawie paragonów, o ile zawierają one wspomniane dane.